مغز متوالی

مغز متوالی

من کاملاً مطمئن هستم که بیشتر شما خوانندگان شنیده اید که کسی می گوید (حتی خودتان ادعا کرده است) ، “من یک وظیفه چند وظیفه هستم.” تأثیرات تلاش برای عمل به عنوان یک وظیفه چند وظیفه ای از طنز (به عنوان مثال ، بازی بچه های احمقانه و پرشور-حرکت-ستاره) گرفته تا دنیوی (آدامس هنگام راه رفتن) تا خطرناک (پیام کوتاه هنگام رانندگی) متغیر است.

اما آیا ما چند وظیفه داریم؟ آیا واقعاً می توانیم دو عمل آگاهانه و عمدی را یکباره انجام دهیم و در مورد هر دوی آنها دقیقاً در همان لحظه فکر کنیم؟ آیا بالاترین سطح عملکرد مغز ما دارای چند رشته ای موازی است؟

جواب ممکن است شما را غافلگیر کند: احتمالاً اینطور نیست.

این فقط واقعاً اینگونه نیست که به نظر می رسد مغز ما تنظیم شده است. ما از بسیاری از ما (به ویژه شخصیت های آتیپ!) بسیار مجرد تر هستیم. ما واقعاً می توانیم فقط در هر لحظه به یک چیز فکر کنیم.

من در مورد تمام عملکردهای غیر ارادی ، ناخودآگاه ، اتوماتیک مغز مانند ضربان قلب ، تنفس و چشمک زدن به پلک صحبت نمی کنم. اینها همه وظایف حیاتی برای زندگی پایدار ما هستند ، اما ما عمداً هیچ قدرت مغزی را به آنها اختصاص نمی دهیم. خوشبختانه ، در حالی که ما در مورد بررسی فیدهای شبکه های اجتماعی برای پانزدهمین بار در سه دقیقه وسواس داریم ، مغز ما در پس زمینه (موضوعات!) با تمام این کارهای مهم ادامه می یابد.

در عوض ما در مورد هر کاری که در خط مقدم ذهن ما قرار دارد صحبت می کنیم.

برای من ، اکنون در حال نوشتن متن در این کتاب است. آیا من دقیقاً در همین لحظه عملکرد مغز سطح بالاتر را انجام می دهم؟ نه ، نه واقعاً. من به سرعت و به راحتی پریشان می شوم – چند ده بار در این دو پاراگراف آخر!

هنگامی که ما چند وظیفه ای را جعلی می کنیم ، مانند تلاش برای تایپ چیزی همزمان با یک دوست یا یکی از اعضای خانواده از طریق تلفن ، کاری که در واقع به احتمال زیاد انجام می دهیم این است که به عنوان سوئیچ های متن سریع عمل می کند. به عبارت دیگر ، ما بین دو یا چند کار در پشت سر هم به عقب و جلو می رویم و همزمان بر روی هر کار در تکه های کوچک و سریع حرکت می کنیم. ما این کار را چنان سریع انجام می دهیم که به دنیای خارج به نظر می رسد که ما به طور موازی این کارها را انجام می دهیم.

آیا این به طرز مشکوکی مانند همزمانی Async به نظر می رسد (مانند نوعی که در JS اتفاق می افتد) برای شما؟! اگر اینطور نیست ، برگردید و دوباره فصل 1 را بخوانید!

در حقیقت ، یکی از راه های ساده سازی (به عنوان مثال ، سوءاستفاده) دنیای بسیار پیچیده عصب شناسی به چیزی که می توانم از راه دور امیدوارم در اینجا بحث کنم این است که مغز ما مانند صف حلقه رویداد کار می کند.

اگر در مورد هر حرف (یا کلمه) فکر می کنید من به عنوان یک رویداد Async واحد تایپ می کنم ، فقط در این جمله به تنهایی چندین ده فرصت وجود دارد که مغز من توسط یک رویداد دیگر ، مانند حواس من ، یا حتی فقط افکار تصادفی من قطع شود.

من در هر فرصتی که می توانم باشم ، قطع نمی شوم و به “روند” دیگری کشیده می شوم (خوشبختانه – یا این کتاب هرگز نوشته نمی شود!). اما اغلب به اندازه کافی اتفاق می افتد که احساس می کنم مغز خودم تقریباً دائماً به زمینه های مختلف مختلف می پردازد (با نام “فرآیندها”). و این بسیار وحشتناک است مانند اینکه احتمالاً موتور JS احساس می کند.