روابط اجتماعی

تسهیل ارتباطات با توانمند سازی افراد برای غلبه بر موانع مانند نزدیکی فضایی و سکون. با این حال، این فن‌آوری‌های جدید که با فقدان ارتباط رو به رو مشخص می‌شوند نیز می‌تواند با تعاملات اجتماعی تداخل پیدا کند و باعث ایجاد رفتارهای آشفته و احساسات بد شود که منجر به انزوای اجتماعی و نوعی بیگانگی خاص می‌شود (Bragazzi & Del Puente, 2014). افرادی که به طور مداوم از گوشی‌های هوشمند استفاده می‌کنند ممکن است کاهش در مقدار زمانی که برای دیگر روابط اجتماعی دارند را تجربه کنند, به ویژه فعالیت‌هایی که تعاملات رو به رو را شامل می‌شوند. در نتیجه, تعاملات اجتماعی در زندگی واقعی نادیده گرفته می‌شوند, در حالی که تعاملات اجتماعی ناشناس بیشتر افزایش می‌یابد (Whang, Lee, & Chang, 2003). اگرچه گوشی‌های هوشمند به عنوان ابزار ارتباطی مورد استفاده قرار می‌گیرند,
استفاده بیش از حد آن‌ها باعث می‌شود که افراد معتاد شوند و منزوی شوند. استفاده از گوشی‌های هوشمند بیش از حد به طور قابل‌توجهی شانس تبدیل شدن به قربانی یا قربانی شدن را افزایش داده‌است (Englander, 2013). هنگامی که یک اقدام cyberbullying انجام می‌شود, آن ” گلوله برفی ” از کنترل مجرم بیرون می‌زند. Slonje, Smith, and Fris é n (2013) اظهار داشتند که زورگویی سایبری که در ملا عام برای کسی دیگر ارسال می‌شود, به دیگران و پس از آن به قربانی مورد نظر توسط دیگران منتقل می‌شود تا او را اذیت کنند.
به عبارت دیگر، یک عمل منفرد توسط یک فرد توسط دیگران تکرار می‌شود و بارها و بارها توسط قربانی تجربه می‌شود. در مقایسه با قلدری سنتی، جایی که ممکن است یک تهدید کوتاه‌مدت و یا درد را تجربه کند، زورگویی سایبری به دلیل ماهیت گسترده گسترده آن که در برخی مطالعات برای ایجاد افکار خودکشی گزارش شده‌است، تاثیر مداوم دارد (e.g., Hinduja & Patchin, 2010).
Academic Achievement and Functioning

پیشرفت تحصیلی و عملکرد
اعتیاد به گوشی‌های هوشمند به اختلال و کاهش عملکرد تحصیلی فرد به دلیل رفتارهای متفاوت انجام کار، مانند اغلب و معمولاً تعامل با گوشی هوشمند فرد مرتبط بوده‌است. دانش آموزان زمان ارزشمند را صرف ارسال و پاسخ به پیام‌ها، گوش دادن به موسیقی، یا تماشای فیلم در طول جلسات کلاس و نیز در طی امتحانات می‌کنند (David, Kim, Brickman, Ran, & Curtis, 2015; Hwang, Kim, & Jeong, 2014; Junco, 2012).

نتیجه گیری
استفاده از گوشی‌های هوشمند توسط کودکان و نوجوانان به شدت افزایش‌یافته است. عوامل خطر مبتنی بر شواهد عبارتند از: عوامل شخصیت (negative emotion, low self- esteem, loneliness)، عوامل اجتماعی (عدم حمایت والدین)، و عوامل دیجیتال (اندازه صفحه, بازی, شبکه اجتماعی). رویداده‌ای خطرناک مربوط به تلفن همراه و رویداده‌ای زیان‌آور مرتبط با تلفن همراه در حال افزایش است, به ویژه در میان کودکان و نوجوانان. به دلیل ناتوانی کودک یا بزرگ‌سال در کنترل خود, او در خطر گذراندن زمان طولانی با استفاده از این ابزارها است. والدین و آموزگاران یک پل جوان برای استفاده سالم از اینترنت و دستگاه‌های الکترونیکی هستند. برای تحریک این توانایی, فراهم کردن والدین و معلمان با آموزش‌های مناسب, ایده‌آل خواهد بود. از آنجا که اکثریت والدین در یک نسل جدید از اینترنت متولد شدند، فرزندان آن‌ها دانش و مهارت‌های خود را در مورد این تکنولوژی جدید مغلوب کردند. برخی نشانه‌های اولیه اعتیاد به گوشی‌های هوشمند:
 مرتباً تلفن را بدون دلیل چک می‌کنند
 احساس اضطراب و بی‌قراری به فکر اینکه بدون تلفن باشم
 طرفداری کردن زمان گوشی هوشمند برای تعامل اجتماعی
 به طور مداوم در طول شب بیدار شد تا گوشی هوشمند را چک کند
 پایین آوردن عملکرد آکادمیک
 به راحتی از طریق ایمیل یا برنامه‌های هوشمند به راحتی حواسشان پرت است