راه اندازی جدید: بدون کد، بدون مشکل.

اکنون برای راه اندازی یک شرکت نیازی به دانش برنامه نویسی ندارید. سالهاست که به این لحظه نزدیک شده ایم.

دنی بل یک کپی رایتر بریتانیایی بود که مشتاق استارتاپ بازاریابی خودش بود. با این حال، مانند بسیاری از بنیانگذاران امروزی، او با موانعی روبرو شد. او نمی توانست کد نویسی کند.

به طور معمول، یک کارآفرین در چنین شرایطی باید برای استخدام توسعه‌دهندگان پول خرج کند، و شاید حتی آن را افزایش دهد. اما بل کار متفاوتی انجام داد: او نرم‌افزارهایی را از سرویس‌های آنلاین مختلف به هم متصل کرد.

بل از یک ابزار نقطه و کلیک به نام Webflow برای ساخت سایت خود و یک ابزار مدیریت مشتری برای سفارش دادن خدمات به مشتریان استفاده کرد. Airtable، یک صفحه گسترده آنلاین، به او اجازه می دهد جزئیات مربوط به هر شغل را ذخیره کند. و او بسیاری از این قطعات را با استفاده هوشمندانه از Zapier به هم چسباند، سرویسی که با استفاده از منطق به یک برنامه آنلاین اجازه می دهد برنامه دیگری را راه اندازی کند. (به عنوان مثال، هر زمان که بل برای یکی از پیمانکاران خود کار جدیدی ایجاد می کند، Zapier به طور خودکار یک سند Google برای آن ایجاد می کند، سپس پس از اتمام کار، او را در Slack پینگ می کند.) نوزده ماه بعد، شرکت او – Scribly.io – 23 مشتری داشت و 25000 دلار در ماه در تجارت تکراری انجام می داد.

در اصل، بل یک استارتاپ بدون نوشتن یک خط کد ایجاد کرد. او همه این کارها را خودش انجام داد، با کمک مشاوره مردمی که همان سیستم‌های خراب را ساختند. مطمئناً، این یک دستگاه روب گلدبرگ است. بل اعتراف می کند: «آنها یک تکه وصله هستند. اما به طور کلی، “به اندازه کافی خوب است، و معمولا به اندازه کافی خوب است، کاملا خوب است.” در درازمدت، او ممکن است به اندازه‌ای بزرگ شود که یک کدنویس برای ایجاد یک سیستم سفارشی استخدام کند. اما، در حال حاضر، کار می کند.

به روند معروف به “بدون کد” (یا “کد کم”) توجه کنید. در چند سال گذشته ابزارهایی مانند آنهایی که Bell استفاده می شود، شکوفا شده است که همگی برای توده های غیربرنامه نویس هدف قرار گرفته اند.

منطق فرهنگی پیرامون برنامه نویسی و ارزش منحصر به فرد آن را به طور منظم معکوس می کند. یک دهه پیش فریاد تجمعی “یاد بگیرید که کدنویسی کنید” ظهور کرد. کلید کارآفرینی مبتنی بر فناوری – و وعده استقلال و ثروت احتمالی آن – در یادگیری زبانه زدن جاوا اسکریپت یا پایتون بود. بوت کمپ ها شکوفا شدند.

حامیان هیچ کدی می گویند که این موضوع بسیار مهم است. امانوئل استراشنوف، یکی از بنیانگذاران Bubble، سرویسی که مجموعه ای از ابزارها را برای افراد غیرتکنولوژیکی برای ساخت اپلیکیشن ارائه می دهد، می خندد: «کدنویسی بد است. «یعنی من کد می‌کنم. اما خسته کننده است. من فکر می کنم منطقی نیست که انتظار داشته باشیم، می دانید، اکثریت قریب به اتفاق مردم مراقب ویرگول خود باشند.» او استدلال می‌کند که در واقع، یکی از معیارهای پیشرفت اجتماعی این است که چگونه مهارت‌های پیچیده را برای هنجارها خودکار می‌کنیم. ما نه با تقویت مهارت‌های خود در ساخت فیلم، بلکه با استفاده از آیفون‌های دارای فیلتر، عکاسان شایسته‌ای شدیم.

منطق فرهنگی پیرامون برنامه نویسی و ارزش منحصر به فرد آن را به طور منظم معکوس می کند. یک دهه پیش فریاد تجمعی “یاد بگیرید که کدنویسی کنید” ظهور کرد. کلید کارآفرینی مبتنی بر فناوری – و وعده استقلال و ثروت احتمالی آن – در یادگیری زبانه زدن جاوا اسکریپت یا پایتون بود. بوت کمپ ها شکوفا شدند.

حامیان هیچ کدی می گویند که این موضوع بسیار مهم است. امانوئل استراشنوف، یکی از بنیانگذاران Bubble، سرویسی که مجموعه ای از ابزارها را برای افراد غیرتکنولوژیکی برای ساخت اپلیکیشن ارائه می دهد، می خندد: «کدنویسی بد است. «یعنی من کد می‌کنم. اما خسته کننده است. من فکر می کنم منطقی نیست که انتظار داشته باشیم، می دانید، اکثریت قریب به اتفاق مردم مراقب ویرگول خود باشند.» او استدلال می‌کند که در واقع، یکی از معیارهای پیشرفت اجتماعی این است که چگونه مهارت‌های پیچیده را برای هنجارها خودکار می‌کنیم. ما نه با تقویت مهارت‌های خود در ساخت فیلم، بلکه با استفاده از آیفون‌های دارای فیلتر، عکاسان شایسته‌ای شدیم.

پیدایش هیچ کدی به یک معنا الگوی اصلی نرم افزار است. ما سالهاست که در این مسیر حرکت کرده ایم. وب‌سایت‌ها در ابتدا به سختی کدگذاری می‌شدند، تا اینکه CMS‌های وبلاگ‌نویسی آن را خودکار کردند – و وبلاگ‌نویسی منفجر شد. تا زمانی که یوتیوب آن را بدون اصطکاک نشان داد، قرار دادن ویدیو به صورت آنلاین یک امر بد بود. نیت واشنگتن، کارآفرین آتلانتا که از ابزار حباب برای کمک به ایجاد اولین نسخه Qoins استفاده می‌کند، می‌گوید: «میزان محصولات به سرعت افزایش می‌یابد»، این برنامه به مردم کمک می‌کند تا بدهی‌های خود را با جمع کردن خودکار پرداخت کنند. در خرید و ارسال پول به طلبکاران. چهار سال بعد، Quins به کاربران کمک کرد تا 11 میلیون دلار بدهی خود را پرداخت کنند.

مانند همه چیزهای فراوان، ما سیل ایده های احمقانه استارت آپی و تنها چند ایده عالی را دریافت خواهیم کرد. اما هیچ کدی نمی تواند معامله بزرگتری برای شرکت های بالغ تر باشد. به عنوان مثال، اریک آستور، بنیانگذار شرکت پرس آلبوم وینیل Furnace، مدت‌هاست که تجارت خود را در FileMaker Pro (واقعاً یک ابزار اولیه بدون کد) انجام داده است. اخیراً او شروع به تجهیز پرس های خود با حسگرهای اینترنت اشیا کرده است، سپس از یک ابزار جدید با کد پایین به نام Claris Connect برای گزارش خودکار شرایط آنها استفاده می کند. آستور به من می‌گوید: «ما در حال جمع‌آوری داده‌هایی هستیم که قبلاً فقط شرکت‌های بزرگ قادر به پرداخت آن بودند. «ما هنوز هم مغازه‌ای هستیم. ما بودجه نداریم که برویم مشاور استخدام کنیم.»

نمی‌توان هیچ کدی را به خاطر ارائه نکردن انعطاف‌پذیری و تفاوت‌های ظریفی که می‌توانید با نوشتن کد خود خط به خط به دست آورید، مورد انتقاد قرار داد. اما حقیقت این است که، با وجود همه ایراداتی که در مورد نبوغ نوآورانه سیلیکون ولی وجود دارد، تعداد زیادی از اپلیکیشن ها چیزی بیش از کارهای بسیار ساده انجام نمی دهند. به طور جدی: ترفند اصلی Silicon Valley فقط این است که چیزها را در یک پایگاه داده قرار داده و دوباره آنها را بیرون بکشد. من اغراق می کنم، اما فقط کمی.

بنابراین، موفقیت راه‌اندازی بدون کد ممکن است اصلاح‌کننده مفیدی برای فرقه شخص فناوری درخشان باشد. اگر تقریباً کسی بتواند این کار را انجام دهد، بخشی از جادو می میرد. و احتمالاً جادوی جدیدی متولد می شود.