امنیت کامپیوتر قسمت بیست و نهم

سپس کابل مستقیماً به رایانه دیگری یا به دستگاهی متصل می شود که به نوبه خود به چندین رایانه دیگر متصل می شود.
البته ارتباطات بی سیم با فرکانس بیشتری استفاده می شود و اتصال بی سیم بدیهی است که نیازی به کابل ندارد. با این حال، حتی ارتباطات بی سیم برای انتقال داده ها به یک دستگاه فیزیکی متکی هستند.
در اکثر کامپیوترهای مدرن کارتی به نام کارت رابط شبکه یا NIC وجود دارد. اگر اتصال از طریق کابل باشد، بخشی از NIC که خارج از کامپیوتر است دارای یک شیار اتصال است که شبیه جک تلفن است، فقط کمی بزرگتر. شبکه های بی سیم نیز از NIC استفاده می کنند. اما به جای داشتن شکافی برای اتصال کابل، شبکه بی سیم به سادگی از سیگنال های رادیویی برای انتقال به روتر یا هاب بی سیم نزدیک استفاده می کند. روترها، هاب ها و NIC های بی سیم باید دارای آنتن برای ارسال و دریافت سیگنال باشند. این دستگاه ها دستگاه های اتصالی هستند که در ادامه این فصل به تفصیل توضیح داده خواهد شد.##15

اتصال فیزیکی: شبکه های محلی

همانطور که گفته شد کابل ها یکی از راه های اتصال کامپیوترها به یکدیگر هستند. اتصال کابلی که با NIC های سنتی (به معنای بی سیم) استفاده می شود، یک اتصال RJ-45 است. (RJ مخفف Registered Jack است که یک استاندارد صنعتی بین المللی است.) برخلاف جک‌های RJ-45 کامپیوتر، خطوط تلفن استاندارد از جک‌های RJ-11 استفاده می‌کنند. بزرگترین تفاوت بین جک ها شامل تعداد سیم های کانکتور است که ترمیناتور نیز نامیده می شود. خطوط تلفن دارای چهار سیم هستند (اگرچه برخی شش سیم دارند)، در حالی که کانکتورهای RJ45 دارای هشت سیم هستند. اگر به پشت اکثر رایانه ها یا قسمت اتصال لپ تاپ نگاه کنید، احتمالاً دو پورت را پیدا خواهید کرد که در نگاه اول شبیه جک های تلفن هستند. یکی از دو پورت احتمالا برای یک مودم سنتی است و جک استاندارد RJ-11 را می پذیرد. پورت دیگر بزرگتر است و جک RJ-45 را می پذیرد.
بسیار نادر است که کامپیوتر مدرنی را پیدا کنید که دارای NIC نباشد. این جک کانکتور استاندارد باید در انتهای کابل باشد. کابلی که امروزه در اکثر شبکه ها استفاده می شود، کابل رده 5 یا 6 است که به اختصار کابل Cat 5 یا کابل Cat 6 نامیده میشود. جدول 2.1 دسته بندی های مختلف کابل و کاربرد آنها را خلاصه می کند.

جدول 2.1 انواع کابل و موارد استفاده

نوع کابل مورد استفاده در اتصال کامپیوترها نیز اغلب به عنوان کابل جفت تابیده بدون محافظ (UTP) نامیده می شود. در UTP، سیم های کابل به صورت جفت، بدون محافظ اضافی به هم پیچیده شده اند. همانطور که در جدول 2.1 مشاهده می کنید، هر دسته از کابل های بعدی تا حدودی سریعتر و قوی تر از قبلی هستند. لازم به ذکر است که اگرچه Cat 4 را می توان برای شبکه ها استفاده کرد، اما تقریباً هرگز برای این منظور استفاده نمی شود، زیرا به سادگی کندتر، با قابلیت اعتماد کمتر و یک فناوری قدیمی تر است.